İnsanlar küçük yaştan itibaren, kişiliklerinin gelişip olgunlaşması için gerekli bilgilerin öğretilmesi, yararlı beceriler, iyi alışkanlık ve davranışlar kazandırılması amacıyla yapılan çalışmaların bütünüdür.
İslam kültüründe eğitim ve öğretim kelimelerinin karşılığı olan çok sayıda kelime vardır. Terbiye, edep, ta’lim, tebliğ, tedris, maarif bunların başlıcalarıdır. Bazen biri diğerinin yerine kullanılan bu kelimelere arasında az çok anlam farklılıkları bulunmaktadır.
İslam, Allah’ın insanlara gönderdiği son din olduğu gibi, aynı zamanda tam ve mükemmel bir eğitim sistemidir. Eğitim, öncelikle tedrici bir bilgilendirme faaliyetidir. Bu faaliyetin en temel amacı, kişiyi varlık düzeni, bu düzenin işleyişi, nesnelerin bu düzendeki yerleri, mahiyet ve gerçekleri hakkında bilgi edinmedir. Eğitimin en temel amacı her şeyi yaratıp yaşatan Allah’ı bilme ve ona inanma olup, bilgi ise eğitimin temel unsurudur. Eğitim bilgi aktarma yani öğretim ile başlar. Fakat asıl eğitim, bu bilgilerin kişinin şahsi hayatını ve davranışlarını oluşturması ve yönlendirmesiyle sonuçlanır. Bu bakımdan İslami kaynaklarda eğitim te’dib ve terbiye kelimesiyle de ifade edilmiştir. Bu ise beden, ruh ve aklın disipline edilmesi demektir.
İnsan ancak sağlam bir kaynağa dayalı doğru bilgilerle hayatın akışına uygun bir yön belirleyebilir. Her Müslüman’ın kendine yeterli ve topluma faydalı olacak kadar bilgi öğrenmesi görevidir. Bu bilgileri başkalarına öğretmekte beşikten mezara kadar uzanan bir davranış tarzı olarak belirlenmiştir.