ACEP BİR GÜN....
Ruhumun sevgiye doğrudur istikameti, yönü.
Aşk denizidir her yanı, sağı-solu, arkası-önü.
Sevgiliye kavuşma heyecanıyla doludur gönlü.
Rıhtımdaki o gemi, acep bir gün yelken açar mı?
Bir garip serçe kuşu gibi, zavallı ve güçsüzüm.
Kollarına sığınmaz isem, yetim ve öksüzüm.
Bu koca âlemde yapayalnız, dilsiz ve sözsüzüm.
Rüyamdaki o sevgili, acep bir gün kucak açar mı?
Çorak toprak misali, kavrulmuş, kupkuruyum.
Beğensen de, beğenmesen de işte ben buyum.
Sensin benim Dünyada, ekmeğim, aşım, suyum.
Bahçemdeki o gül, acep bir gün tomurcuk açar mı?
Karanlık gecelerde, kuytu köşelerde her an inlerim.
Acı, çile ve hüzün içinde ağlar, ağlar, sinlerim.
Elbet bir gün ben de, güzel bir müjde dinlerim.
Ruhumdaki o sevgili, acep bir gün kapımı açar mı?
Asla yılmam, yıkılmam sevgiden alırım heyecanımı.
Yüce Rabbim esirgesin ve saklasın canımı, cananımı.
Umutla süslerim bugünümü, yarınımı ve her anımı.
Kalbimdeki o güzel, acep bir gün kollarını açar mı?